خودروها يکي از منابع آلاينده محيط زيست ميباشند که چه در حين مصرف (توليد گازهاي گلخانهاي) و چه پس از دورة عمر (قطعات غيرقابل بازيافت) باعث آلودگي محيط زيست ميگردند. بر اين اساس سياستهاي توسعهاي کشورهاي پيشرفته به نحوي شکل گرفته که صنايع خودروسازي را در جهت توسعه و کاربرد کامپوزيتهاي قابل بازيافت تشويق نمايد. مطلب زير به مسئله بازيافت قطعات خودروهاي هايپرکار ميپردازد که از سايتwww.rmi.org/ انتخاب شده است.
از زمان توليد خودروهاي نسل جديد، طراحان خودروي شرکت هايپرکار فرصت آن را داشتهاند که خودرويي توليد کنند که تمامي اجزاء آن قابل بازيافت باشد. آنها توانستهاند خودروي هايپرکار را از موادي قابل بازيافت وکاملاً تفكيك‌پذير بسازند. هر چه قدر تفکيک اجزاء مواد مشکل‌تر باشد همان قدر بازيافت يک خودرو مشکل‌تر است.
مواد کامپوزيتي پيشرفتهاي که براي کاربرد در اين وسايل نقليه پيشنهاد شدهاند، بسيار متفاوت از نمونههاي رايج است و در اين ميان، مسئله اصلي بازيافت مواد ميباشد و بازيافت آنها تاسيسات و امكانات جديدي را ميطلبد.
وسايل نقليه هايپرکار دو مزيت عمده نسبت به خودروهاي رايج دارند:
مزيت اول: مواد کامپوزيتي به کاربرد شده در خودروهاي هايپرکار بسيار بادوام هستند، زنگ نميزنند، خوردگي ندارند، خش نميافتند و اين به خودرو اجازه ميدهد که به روز بماند.
مزيت دوم: زماني که اتومبيل‌هاي هايپرکار نياز به بازيافت دارند، از لحاظ تجاري، امکان استفاده از فرآيندهاي جديدي نظير پيروليز و سولوولايز (Solvolysis) کاتاليزوري در شرايط کم دما وجود دارد. فرآيند پيروليز کمدما، امکان فني بازيافت کامپوزيتهاي پيشرفته را ميدهد. يافتن بازار مناسب براي مواد بازيافت شده، خود بحث ديگري است.
در حالي که پيشبيني آيندة اين بازارها مشکل است ولي روند کنوني، آينده خوبي را براي اين بازارها پيشبيني ميكند.
در هر حال، اگر تنها مواد شاسي و بدنة اتومبيل هايپرکار غيرقابل بازيافت باشد، وزن اين اجزاء بسيار کمتر از تجهيزات غيرقابل بازيافت خودروهاي رايج ميباشد.
تحليل:
در قرن جديد محيط زيست يکی از مهمترين مباحثی است که کشورهای پيشرفته همگام با پيشرفت و توسعه به آن میپردازند. اجلاس جهانی اخير نيز که با محوريت زمين و محيط زيست در آفريقای جنوبی با حضور سران کشورهای جهان برگزار شد، بر اهميت موضوع صحه میگذارد.
در راستای حفظ محيط زيست قوانين و مقررات جديدی مطرح و تصويب می شوند که به يک مورد از آنها که توسط اتحاديه اروپا مقرر شده است اشاره مي‌شود:
توليد کنندگان خودرو و مواد و دستگاه‌ها موظفند که :
1- اتومبيل‌هايی را طراحی و توليد نمايند که قابل بازيافت و دارای مواد برگشت پذير باشند.
2- مواد بازيافت شده را مجدداً در توليدات خود استفاده نمايند."
که هدف اين دستورالعمل آن است که تا سال 2006 نرخ برگشت‌پذيری اتومبيلها به 85 درصد و تا سال 2015 به 95 درصد برسد.
با توجه به موارد فوق و بحث کاهش وزن خودرو (جهت کاهش مصرف سوخت)، استفاده از کامپوزيت‌ها در خودروها منوط به قابليت بازيافت آنها میگردد. حال با توجه به جهانی شدن بازارها، بهتر است که شرکت‌ها و صنايع توليدکننده قطعات خودرو در کشور ما نيز متوجه استانداردها و قوانين بين‌المللی باشند تا بتوانند در فرآيند جهانی حفظ محيط زيست و همچنين ورود به بازارهای بزرگتر موفق باشند تهیه شده توسط نیما عموزاده گروه 9
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر